Energetska terapija
ENERGETSKA TERAPIJA
Energetska terapija, koja je poznatija pod nazivom bioenergetska terapija, je još uvek suočena sa nizom problema, koji proističu iz činjenice da ne postoje jasno definisane i empirijski na zadovoljavajući način verifikovane terapijske procedure, a to važi i za terapijska sredstva kojima se ona koristi.
U tom smislu gledano, ona je čisto alternativna terapija, jer se još uvek nije našlo neko medicinsko prihvatljivo i dokazivo objašnjenje načina njenog delovanja na pacijenta i karaktera međudelovanja terapeuta i pacijenta.
Uzrok ovome je verovatno i činjenica da terapeut u energetskoj terapiji ima dvojaku ulogu: on kontroliše tok terapije, ali je istovremeno i terapeutsko sredstvo koje se u njoj koristi.
Naime, za razliku od ostalih alternativnih terapija, gde je uloga terapeuta da odabere terapijska sredstva, odredi terapijski postupak, omogući njegovo odvijanje i prati ga, kod energetske terapije terapeut je jedino terapijsko sredstvo, a terapijska postupak je zasnovan na njegovom, zasad, nepotpuno spoznatom delovanju na pacijenta.
U situaciji gde ne postoje jasno definisane i empirijski na zadovoljavajući način verifikovane terapijske procedure, pri čemu svaki terapeut koristi neku svoju proceduru, nužna je empirijska verifikacija delotvornosti svakog terapeuta, koji se bavi energetskom terapijom.
Naravno, takva verifikacija može biti validna samo ako je reč o relevantnom broju pacijenata, čije se zdravstveno stanje tokom energetske terapije prati u medicinskim ustanovama.
Ukoliko bi se sve ovakve verifikacije obavljale u jednoj namenski određenoj medicinskoj ustanovi, moglo bi se doći do podataka, koji bi omogućili zasnivanje medicinski verifikovanih energetskih terapijskih procedura.
Pored navedenih problema sa kojima je energetska terapija suočena, neporeciv je značaj njenih brojnih medicinskih registrovanih i verifikovanih rezultata, koji se odnose na efekte same terapije, ali i na neka partikularna svojstva samih energo-terapeuta.
Polazeći od njih, mogu se izdvojiti dva osnovna tipa energetske terapije.
Kontaktna energetska terapija (touch healing) obavlja se tako što terapeut polaže ruke na određene delove pacijentovog tela čime, kako se smatra, prenosi svoju bioenergiju u pacijenta i omogućava uspostavljanje energijskog balansa u njegovom organizmu.
Uspostavljanje ovog balansa, koji, kako se smatra, je indikator izlečenja, je osnovni cilj svih energetskih terapija.
Beskontaktna energetska terapija (distant healing), čiji je cilj takođe uspostavljanje energijskog balansa u pacijentovom organizmu, obavlja se bez direktnog kontakta terapeuta sa pacijentom.
Šta više, postoje uspešni medicinski verifikovani slučajevi ovakve terapije, gde je terapeut bio i stotinama kilometara udaljen od pacijenta na kome obavlja terapiju.
Ovi slučajevi, koji nesumnjivo ukazuju da nije reč o prenosu energije sa terapeuta na pacijenta, nego o njihovoj rezonantnoj interakciji.
Izvor: Ministarstvo zdravlja RS
